مقایسه الگوی بیانی ژن های اصلی مسیر خود بازآفرینی در رده های سلول سرطانی، بافت سرطانی و بافت سالم تومور مثانه
نویسندگان
چکیده
زمینه و هدف: یکی از دلایل ایجاد سرطان، بیان نا به جای ژن های کنترل کننده مسیر خود بازآفرینی در سلول سرطانی است، لذا در این مطالعه بیان ژن های اصلی کنترل کننده مسیر خود بازآفرینی شامل oct4، nanog، klf4، sox2 و nucleostemin در دو رده سلولی 5637 و ht1376، بافت سرطانی و بافت سالم نمونه های بیوپسی بافت سرطانی مثانه، مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، رده های سلولی در فلاسک های کشت و محیط کشت کامل rpmi1640 کشت و نگه داری شدند و نمونه های بیوپسی بافت سرطان از میان نمونه های سرطانی ارسالی به آزمایشگاه پاتولوژی و به صورت بافت تازه، با توجه به علائم بالینی و یافته های آزمایشگاهی، انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. حاشیه های نمونه های بیوپسی به عنوان بافت سالم انتخاب گردید. بیان ژن های مورد نظر در سطح بیان mrna در دستگاه real-time pcr تعیین و با فرمول ct∆∆ مورد آنالیز قرار گرفته بصورت میزان تغییر بیان ژن (fold change) ارائه گردید. یافته ها: ارزیابی نتایج real-time pcr نشان داد ژن های مورد مطالعه در رده های سلول سرطانی و نیز بافت سرطانی توده های بیوپسی سرطانی مورد مطالعه بیان می شوند در حالیکه در بافت سالم توده های بیوپسی مورد اشاره، بیان این ژنها مشاهده نمی شود. نتیجه گیری: بیان ژن های oct4، nanog، klf4، sox2 و nucleostemin لازمه القاء توان خود بازآفرینی است. نتایج این تحقیق نشان می دهد این ژن ها در بافت سرطانی و رده های سلول سرطانی در مقایسه با بافت سالم بیان بالاتری از خود نشان می دهند. لذا به نظر میرسد مطالعه علت فعال شدن مجدد این ژنها میتواند در شناسایی ماهیت سرطان کمک کننده باشد.
منابع مشابه
ارتباط ژن OCT4B1و آپوپتوزیس در رده های سلول سرطانی
سابقه و هدف: OCT4B1 یکی از واریانت های ژن OCT4 است که به میزان بالایی در رده های سلول سرطانی و نیز بافت های سرطانی بیان می شود. مطالعات اخیر نشان داده اند که این واریانت قدرت آنتی آپوپتوتیکی دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر مهار این واریانت بر الگوی بیانی ژنهای خانواده آنتی آپوپتوزیس در سه رده سلول سرطانی انسان می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی سه رده سلول سرطانی، AGS، 56...
متن کاملبررسی بیان ژن پروتئینOpticin در رده های مختلف سلول های سرطانی
سابقه و هدف: Opticin از دسته پروتئوگلایکان های کوچک غنی از لوسین عمدتاً در چشم انسان یافت می شود. همچنین opticin در سطوح پایینی نسبت به چشم، در بافت های طبیعی مغز، غضروف، کبد و پوست نیز شناسایی شده است. در این مطالعه، بیان opticin در ردههای سلول های سرطانی انسان بررسی شد. روش بررسی: در این پژوهش بنیادی، ردههای سلول های سرطانی انسان شامل رده سلول A-172 (سرطان مغز)، رده سلول T47D (سرطان غدد پست...
متن کاملمقایسه پروتئوم بافت سرطانی پستان با بافت سالم مجاور آن در زنان مبتلا به سرطان پستان
مقدمه: سرطان پستان یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان است که فرآیند پیچیده ای از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن دخالت دارند. هنوز مکانسیم های مولکولی دخیل در بروز و پیشرفت سرطان پستان به طور کامل شناخته نشده است. در مطالعه حاضر، پروتئوم بافت سرطانی پستان و بافت سالم مجاور مورد مقایسه قرار گرفته است. مواد و روش ها: در یک مطالعه همگروهی، بافت سرطانی به همراه بافت سالم مجاور از 5 ب...
متن کاملبررسی بروز پروتئین مهار کننده ی تومور p۳۳ در بافت های سالم و سرطانی کولورکتال
مقدمه: p33 یک پروتئین مهار کننده ی توموراست که در کنترل رشد سلولی و آپوپتوز فعالیت دارد. مهار بیان این پروتئین مرتبط با کاهش کنترل رشد سلولی است. سرطان کولورکتال دومین سرطان رایج در جهان است. تشخیص بیماری در مراحل اولیه می تواند میزان مرگ و میر ناشی از آن را کاهش دهد. برای بررسی نقش p33 در پاتوژنز سرطان کولورکتال، بیان این پروتئین را در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال توسط روش ایمونوهیستوشیمی ...
متن کاملمطالعه اثر غلظتهای مختلف عصاره زعفران بر الگوی بیانی برخی از ژنهای کنترل کننده مسیر خود بازآفرینی(Self-Renewal) سلول در رده سلول سرطانیAGS (آدنوکارسینومای معده)
مقدمه: استفاده از ترکیبات گیاهی بهعنوان سرکوبکننده سرطان، امروزه اهمیت زیادی پیدا کرده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر غلظتهای مختلف عصاره زعفران (Crocus sativus) بر بیان ژنهای OCT4، KLF، SOX2 ، NANOG و Nucleostemin در رده سلولی AGS (Gastric Adenocarcinoma) بود. مواد و روش ها: رده سلول سرطانی آدنوکارسینوم معده (AGS) از بانک سلولی انستیتو پاستور ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکردجلد ۱۸، شماره ۲، صفحات ۵۴-۶۱
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023